
معماری کندلوس
جهانگیری درباره مردم کندلوس میگوید: مردم کندلوس خانه هایشان گلی ولی چشمه هایشان گوارا، امکاناتشان اندک اما مهربان و میهمان نواز، سوخته از آفتاب و رنج کشیده از زمانه ولی صبور و بردبارند. هنوز بانگ خروس و پرندگان رنگ دهنده روزشان و زوزه شغال و صدای رودخانه زمزمه خواب شبانگاهشان است.
کار و پیشه اهالی این دهکده از قدیمالایام تهیه و تولید چوب و زغال در زمستان و کشاورزی در تابستان بوده است و اکنون به دلیل قانون مراقبت از جنگل، اهالی علاوه بر کشاورزی به خیاطی و نجاری روی آوردهاند. از صنایع دستی این دهکده میتوان به بافتن جاجیم، ایزار (پارچه پشمی چارخانه دستباف) جوراب، دستکش و بلوز پشمی گلدار و نمدمالی اشاره کرد.
به گفته وی، علاوه بر نی (نی هفت بند) که متداول ترین آلت موسیقی کندلوس است، دهل و سرنا نیز از سابقه و شهرت قابل توجهی در این منطقه برخوردار است. سرنا در محل به پسپسی معروف است که از چوب شمشاد تراشیده میشود. مردم دهکده کندلوس به خصوص بومیان آن سفیدپوست و در بعضی موارد بور و چشم آبی هستند. اهالی کندلوس مردمانی مهربان و میهمان نوازند هرگز محبتی را بی پاسخ نمیگذارند. در این دهکده گدا وجود ندارد مردم عموماً قانع اند و پرتلاش. با آن که ۹ ماه از سال اکثر خانهها خالی از سکنه است و درهای همه منازل همه باز است، هرگز سرقت، قتل و جنایت در این دهکده صورت نگرفته است. در این دهکده به ندرت شنیده شده است که زنی طلاق گرفته باشد. زنان بیشتر از مردان برای تامین هزینه زندگی و خانواده تلاش میکنند. آسیاب کردن گندم، سفید کردن خانه، شکستن هیزم برای تنور، دوشیدن گاو، جالیزکاری، کاشتن سبزی خوردن ازجمله وظایف قطعی یک زن کندلوسی به شمار میرود.
ازجمله مراسم بسیار زیبایی که در حلول سال نو اجرا میشود مراسم سال مج (خوشقدم) است که به شرح ذیل است: ابتدا نام چند کودک یا نوجوان خانواده را انتخاب و با استخاره از قرآن مجید نام هر یک که خوب آمد به عنوان سال مج انتخاب میشود. این کودک یا نوجوان به محض تحویل سال نو با سینی محتوی کلام الله مجید، سبزه، شیرینی و یک ظرف پر آب قبل از دیگران وارد خانه میشود و با ظرف آبی که در دست دارد آب در گوشه اتاقها میریزد و به این ترتیب سالی پربار و پربرکت برای خانواده به ارمغان میآورد.
تصاویری زیبا از ساختن موزه کندلوس